اولین استیبل کوین در سال 2014 منتشر شد و توجهات را به خود جلب کرد، زیرا استیبل کوین ها سرعت و امنیت یک بلاک چین (blockchain) را ارائه می دهند و در عین حال از نوسانی که بیشتر ارزهای دیجیتال تحمل می کنند در امان هستند.
استیبل کوین ها عمدتاً برای خرید ارزهای دیجیتال در پلتفرم های معاملاتی که جفت معاملات ارز فیات ارائه نمی کردند، استفاده می‌شد. ارز فیات به ارزهای مورد حمایت دولت اطلاق می شود که کالاهایی مانند طلا یا نقره از آن پشتیبانی نمی کنند. با افزایش پذیرش آنها، استیبل کوین‌ها اکنون در چندین سرویس مالی مبتنی بر بلاک چین مانند پلتفرم‌های وام‌دهی استفاده می‌شوند و حتی می‌توانند برای پرداخت کالاها و خدمات استفاده شوند.
استیبل‌کوین‌ها نسخه‌های مبتنی بر بلاک‌چین ارزهای فیات هستند، به این معنی که قابل برنامه‌ریزی هستند و می‌توانند با برنامه‌های کاربردی مبتنی بر بلاک چین و قراردادهای هوشمند (که قراردادهای خوداجرا با کد نوشته شده‌اند) تعامل داشته باشند. تتر و USDC دو استیبل کوین مطرح هستنند.
موارد استفاده استیبل کوین ها
مزیت مبتنی بودن بر بلاک چین بودن به دارندگان استیبل کوین امکان می دهد از فرصت های متعدد استفاده کنند. اولین استیبل کوین ها به عنوان جایگزین ارزهای فیات در صرافی ها منتشر شدند و برای سرمایه گذاران پناهگاهی امن ایجاد کردند تا از نوسانات سایر دارایی های ارزدیجیتال در امان باشند.
اکنون می‌توان از استیبل‌کوین‌ها برای وام‌دهی با نرخ‌هایی بهتر از نرخ‌هایی که توسط حساب‌های پس‌انداز سنتی ارائه می‌شود استفاده کرد یا وام‌های پشتوانه ارزهای دیجیتال در فضای مالی غیرمتمرکز (DeFi) دریافت کرد. ممکن است استیبل کوین‌ها بازدهی بالاتری نسبت به محصولات پس‌انداز سنتی داشته باشند، اما توجه به این نکته ضروری است که دولت خدمات استیبل کوین ها را بیمه نمیکند. تتر و USDC دو استیبل کوین مطرح هستند.
استیبل کوین‌ها در شبکه‌های بلاک چین مختلفی صادر شده‌اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و به طور گسترده در فضای DeFi و در صرافی‌ها استفاده می‌شوند. شبکه‌های بلاک چین که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند، به برنامه‌هایی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) اجازه می‌دهند تا بر بستر آنها ساخته شوند. صرافی های غیرمتمرکز بازارهایی هستند که در آن معاملات مستقیماً بین معامله گران انجام می شود.
از استیبل کوین ها همچنین می توان برای پرداخت حقوق معادل ارزهای دیجیتال استفاده کرد، زیرا با استفاده از آنها انتقال پول بین المللی ارزان تر است. فقط کارمزد تراکنش برای انتقال وجوه در بلاک چین باید پرداخت شود. علاوه بر این، تراکنش‌های برون مرزی با سرعت بیشتری روی بلاک چین تسویه می شوند و بسته به عوامل متعددی بین چند ثانیه تا یک ساعت زمان می برند. این عوامل شامل نوع شبکه مورد استفاده، ازدحام احتمالی شبکه، مبلغ پرداختی به عنوان کارمزد و پیچیدگی تراکنش است. با این حال، سیستم مالی سنتی ممکن است چند روز طول بکشد تا معاملات برون مرزی را تسویه کند.
ارزهای دیجیتال سنتی قیمت ثابتی ندارند و ممکن است به شدت نوسان داشته باشند، اما نوسانات کم استیبل کوین ها به سرمایه گذاران کمک می کند تا سرمایه خود را در بلاک چین حفظ کنند و در عین حال ریسک را کاهش دهند.
استیبل کوین ها چگونه ثابت هستند؟
ارزهای فیات صادر شده توسط دولت از طریق اقدامات مقامات کنترل کننده مانند بانک های مرکزی که تضمین می کنند قیمت ارزهای آنها نسبتاً ثابت است، ثابت می مانند. استیبل کوین ها می توانند توسط کالاهای فیزیکی مانند طلا، الگوریتم‌ها یا ارزهای فیات صادر شده توسط دولت پشتیبانی شوند.
استیبل کوین ها از ثبات ارائه شده توسط بانک های مرکزی و دولت برای ایجاد ذخایری به صورت ارزهای فیات تحت حمایت دولت، مانند دلار آمریکا استفاده می کنند. برای کسب درآمد از ذخایر استیبل کوین، برخی از وجوه پشتوانه استیبل کوین ها به اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند بدهی های شرکتی کوتاه مدت و تعهدات بدهی با پشتوانه دولت تخصیص داده می شود که تضمین می کند وجوه قابل بازخرید و پشتیبانی کافی است.
استیبل کوین ها از طریق چند مکانیزم اساسی، از جمله پشتوانه فیات، پشتوانه ارز دیجیتال، پشتوانه کالا ، پایدار می مانند که در بخش های بعدی توضیح داده خواهند شد.
استیبل کوین هایی با پشتوانه فیات
استیبل کوین هایی که توسط ارزهای فیات پشتیبانی می شوند، ذخایر خود را به صورت ارزهای فیات مانند دلار آمریکا حفظ می کنند. استیبل کوین‌های دارای پشتوانه فیات به ازای هر توکن در گردش، اغلب یک دلار ذخیره دارند (چه به صورت نقد یا معادل آن).
ذخایر استیبل کوین توسط نهادهای مرکزی نگهداری می شود که به طور منظم وجوه خود را حسابرسی می کنند و با قانونگذاران کار می کنند تا از ذخایر استیبل کوین اطمینان حاصل کنند. این امر به این معنی است که کاربران برای خرید مستقیم استیبل کوین‌ها از صادرکنندگان، باید براساس معیارهای «احراز هویت مشتری» (KYC) و «ضد پول‌شویی» (AML) مورد بررسی قرار بگیرند. این فرآیندها شامل جمع آوری اطلاعات شخصی کاربران، از جمله یک کپی از مدرک شناسایی صادر شده توسط دولت است.
استیبل کوین ها هنگامی که در گردش باشند، هر کسی می تواند آنها را ارسال و دریافت کند، اگرچه نهاد مرکزی صادر کننده آنها ممکن است قدرت مسدود کردن وجوه روی آدرس ها را داشته باشد. به‌عنوان مثال، استیبل کوین‌ها در گذشته مسدود شده‌اند و صادرکنندگان به مجریان قانون در تحقیقات خود کمک کرده اند وجوه دزدیده شده را بازیابی کنند.
استیبل کوین های با پشتوانه ارزدیجیتال
استیبل کوین های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال، آنهایی هستند که توسط سایر ارزهای دیجیتال پشتیبانی می شوند. استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند برای ردیابی قیمت ارزهای دیجیتال پشتیبان آنها یا ردیابی قیمت یک ارز فیات منتشر شوند.
یک استیبل کوین با پشتوانه ارزدیجتال می تواند برای راه اندازی یک دارایی در بلاک چین متفاوت، صادر شود. به عنوان مثال، رپد بیت کوین (WBTC) یک استیبل کوین است که توسط بیت کوین پشتیبانی می شود و در بلاک چین اتریوم منتشر شده است.
از طرف دیگر، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزش یک ارز فیات را از طریق مکانیسم‌های متعادل کننده در بلاک چین، که از پشتوانه استیبل کوین‌ها برای اطمینان از ثبات قیمت استفاده می‌کنند، ردیابی کنند. در این موارد، استیبل کوین‌ها بیش از حد وثیقه گذاری می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند حتی در دوره‌های پر نوسان بازار، پیوند خود را حفظ کنند. وثیقه بیش از حد به این معنی است که دارایی های پشتوانه یک استیبل کوین، بیشتر از ارزش استیبل کوین های در گردش است. به عنوان مثال، ممکن است 1،000 دلار اتر در ذخیره نگه داشته شود تا ارزش 500 دلاری یک استیبل کوین با پشتوانه ارز دیجیتال را وثیقه کند. بررسی های مکرر و ابزارهای نظارتی به ثبات قیمت این استیبل کوین می افزاید.
استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال، نسخه غیرمتمرکزتری از استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه فیات هستند، زیرا می‌توانند از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند خودکار بدون کنترل هیچ نهاد مرکزی، ایجاد شوند.
استیبل کوین های با پشتوانه کالا
استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا اساساً نماینده کالاهای مبتنی بر بلاک چین هستند و توسط ذخایری که توسط یک نهاد مرکزی نگهداری می شود پشتیبانی می شوند.
دارایی های فیزیکی مانند فلزات گرانبها، نفت و املاک برای حمایت از استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا استفاده می شود. طلا رایج ترین کالایی است که وثیقه می شود. با این حال، درک این نکته ضروری است که این کالاها قیمت ناپایداری دارند و از این رو، احتمال دارد ارزش خود را از دست بدهند.
استیبل کوین‌هایی که توسط کالاها پشتیبانی می‌شوند، سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی را که ممکن است در سطح محلی دور از دسترس باشند، آسان‌تر می‌کنند. به عنوان مثال، خرید یک شمش طلا و یافتن مکان ذخیره سازی امن، در بسیاری از مناطق دشوار و پرهزینه است. در نتیجه، داشتن دارایی های مشهود مانند طلا و نقره همیشه گزینه مناسبی نیست. با این حال، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا برای کسانی که می‌خواهند توکن‌ها را با پول نقد مبادله کنند یا دارایی های توکنیزه شده زیربنایی را به دست آورند، مفید هستند.
دیدگاه شما کاربران گروه طراحی وب بالسا در طراحی وب سایت در شیراز در مورد این مطلب چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید